Καρέ καρέ τα γεγονότα, όλης, της 21 Απριλίου 1967. Ποια ήταν η πρώτη ένδειξη νωρίς το πρωί;

Μόνο αν τα δύο αυτά λειτουργούν συγχρόνως, δύσκολο, προσφέρουν.

Όταν δηλαδή εναρμονίζονται οι προσωπικές ελευθερίες με την υπακοή στην ιδέα της πατρίδας.

Αν στοχεύσουμε μόνο στο πρώτο, αναρχία θα δημιουργήσουμε. Ο άνθρωπος δεν είναι άνθρωπος όταν είναι χωρίς πατρίδα, χωρίς συνοχή, χωρίς την ταυτότητα του έθνους. 

Ενώ αν στοχεύουμε μόνο στο δεύτερο, απανθρωπιά θα στηρίξουμε. Ο άνθρωπος δεν είναι άνθρωπος όταν δεν έχει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και δημοκρατίας. 

Στις 21η Απριλίου 1967 δεν επιλέχτηκε το δεύτερο. Ότι παγώνω τα πάντα για το καλό της πατρίδας αλλά το δραματικό, φασιστικό, επιλέγω «αυτό που νομίζω εγώ σωστό για την πατρίδα και το επιβάλω με τη βία».  

Μακάρι να μην ζήσει ποτέ ξανά η χώρα μας τέτοιες καταστάσεις.

Διαβάστε το άρθρο ΕΔΩ